(Bryonia)
rodzaj 10 gat. bylin z rodziny dyniowatych; korzenie w postaci bulw, pnące łodygi dł. do 4 m; występuje w Eurazji, płn. Afryce, na W. Kanaryjskich; w Polsce zdziczały, np. p. biały (B. alba) o czarnych owocach i p. dwupienny (B. dioica) o czerwonych owocach; zawarte w korzeniach p. glikozydy stosowane w lecznictwie.