(Gnaphalium)
rodzaj roślin zielnych, rzadziej półkrzewów z rodziny złożonych; ok. 100 gat. (w Polsce 6); filcowato, biało lub szaro owłosione; liście dolne zebrane w rozetkę; koszyczki kwiatowe drobne; owocem niełupka z aparatem lotnym; sz. błotna (G. uliginosum) - pospolita w całej niemal Europie, zawleczona do Ameryki Płn.; w Polsce rozpowszechniona po niższe piętra górskie; wys. ok. 25 cm; liście gęste, tępo zakończone; roślina lecznicza; sz. leśna (G. silvaticum) - wyższa od poprzedniej, do 70 cm wys.; łodyga nierozgałęziona, wzniesiona, liście skrętolegle ułożone, kwiaty niepozorne, w koszyczkach; częsta przy drogach leśnych, na słonecznych leśnych polanach, na glebach gliniastych; kwitnie od czerwca do października.
- SZAROTA, Tomasz (ur. 1940)