(Cochlearia)
rodzaj roślin zielnych, rzadziej krzewów, z rodziny kapustowatych; ok. 20 gat.; liście pojedyncze, jajowate lub eliptyczne, długoogonkowe, kwiaty białe, żółte lub różowe, zebrane w grona, owocem łuszczynka; zamieszkuje półkulę płn. w strefie umiarkowanej, w Polsce 5 gat.: w. lekarska (C. officinalis) – wys. do 50 cm, kwiaty duże, białe, liście jadalne, roślina lecznicza, stosowana przeciwko szkorbutowi, rośnie dziko na wybrzeżach Atlantyku, M. Północnego i Bałtyku, u nas rzadka; w. polska (C. polonica) – gat. endemiczny, występuje jedynie na skraju Pustyni Błędowskiej; w. tatrzańska (C. tatrae) – rośnie w wilgotnych miejscach, na skałach i granitowych piargach, lecznicza; w. pirenejska (C. pyrenaica) – nad Bugiem; w. angielska (C. anglica) – na wyspie Uznam.