(Chamaenerion)
bylina z rodziny wiesiołkowatych; ok. 150 gat., w Polsce 16; wyst. na pókuli płn.; wys. do 200 cm; kilka gat. ozdobnych; pospolita lecznicza w. kiprzyca rosnąca na brzegach lasów, polanach, na brzegach wód, w rowach, na żwirowiskach; długie, lancetowate liście i fioletowe kwiaty; jej wysuszone liście były w Rosji używane w zastępstwie herbaty.