miodożer (Mellivora capensis)
ssak z rodziny łasicowatych, z rzędu drapieżnych; dł. ciała 60-70 cm, ogona 20-30 cm; kształtem przypomina borsuka; mocna budowa ciała, krótkie muskularne kończyny, na przednich łapach długie pazury; skóra gruba, sierść długa, sztywna, na grzbiecie srebrzystobiała, na bokach i podbrzuszu brunatnoczarna; prowadzi nocny tryb życia; żywi się owadami, ptakami i ich jajami, płazami, gadami, drobnymi ssakami, atakuje też jadowite węże i niektóre gat. antylop; lubi miód, wspina się na drzewa w jego poszukiwaniu, w czym pomaga mu ptak miodowód (wabiąc go głosem po odkryciu roju); żyje pojedynczo lub parami, kryjąc się w norach wykopanych samodzielnie lub przez inne zwierzęta; zaatakowany wydziela z gruczołów umieszczonych w okolicy odbytu cuchnącą ciecz, którą strzyka w kierunku napastnika; ciąża ok. 6 miesięcy, zwykle w miocie 1-3 młode, które osiągają dojrzałość po 18 miesiącach; występuje w lasach, stepach i sawannach Afryki środk. oraz płd. Azji.