(Gulo gulo)
ssak, jeden z największych z rodziny łasicowatych; dł. głowy i tułowia do 90 cm, ogona do 25 cm; wys. w kłębie do 50 cm, waga 14 do 28 kg; futro długie, gęste, szczeciniaste, ubarwione brunatnoszaro lub brązowoczarno z jaśniejszymi plamami na głowie; żywi się gł. padliną; zimą atakuje zwierzynę leśną (potrafi zabić nawet łosia), dzięki małej wadze i szerokim łapom nie zapada się w śniegu; wydziela przykry zapach, co sprawia, że omijają go nawet silniejsze drapieżniki (wilk, niedźwiedź); aktywny dniem i nocą; dł. ciąży 4 miesiące, zwykle w miocie 2-3 młode, które samica wychowuje przez dwa lata; zamieszkuje płn. rejony Azji, Europy oraz Ameryki Północnej.
PALEARKTYKA, GULO GULO, ŁASICOWATE