główne wejście lub wjazd na zamknięty teren lub do wnętrza budynku; zamykany otwór w ogrodzeniu, zewn. ścianie budowli, murze obronnym, ujęty w obudowę architektoniczno-konstrukcyjną, często b. dokoracyjną: ze względu na funkcję rozróżnia się m.in.: B. WAROWNE - elementy fortyfikacyjne zamku, twierdzy, murów miejskich; w średniowieczu były to przeważnie wieże czworoboczne z przejazdem w przyziemiu, z mostem zwodzonym, zamykane broną, z pomieszczeniem straży; od baroku zatraciły charakter obronny, stając się reprezentacyjnymi budowlami wjazdowymi lub punktami kontrolnymi i pobierania opłat targowych; B. OGRODZENIOWE - najprostsze składają się ze słupów lub węgarów połączonych górą nadprożem lub łukiem; w architekturze pałacowej zdobione dekoracją rzeźbiarską; często ze skrzydłami z kutych krat; B. TRIUMFALNE - wznoszone od XVI w. z okazji uroczystych wjazdów do miasta władców, dla uczczenia zwycięskich bitew i wodzów; wzorowane na rzym. łukach triumfalnych, bogato dekorowane.
- brama, 1. „ocena niedostateczna;...
- brama, (wrota, furtka, przepust,...
- BRAMA FLORIAŃSKA, jeden z najbardziej znanych...