gra na stole pokrytym suknem, okolonym elastyczną bandą, wyposażonym w otwory (łuzy); polega na uderzaniu bil drewnianym kijem w taki sposób, aby umieścić je w łuzach w ściśle określonym porządku; b. ma kilka odmian: grzybek, b. angielski, b. amerykański (bile ustawiane w piramidkę), b. karambolowy; uprawiany także jako sport wyczynowy; najstarsze wzmianki o b. pochodzą z XV w., grano na dworach Ludwika XI we Francji i Elżbiety I w Anglii; w Polsce znany od XVIII w., za panowania St. Augusta należał do gier uprawianych w Korpusie Kadetów w Warszawie; Pol. Związek Bilardu utworzono 1926 w Krakowie.
TRYPLA, SŁONIOROŚL, KARAMBOL, BILA
- bilard, kij do bilardu ( albo...
- grać w bilard kieszonkowy, ‘onanizować się’...
- nieraz, (= często; czasem, niekiedy),...