brydż porównawczy
forma gry w brydża dająca możliwie równe szanse rywalizującym parom lub drużynom, poprzez wykluczenie czynnika losowego, jakim w brydżu towarzyskim jest otrzymanie silniejszej lub słabszej karty. Po rozegraniu rozdania na jednym stole jest ono w meczu brydżowym przenoszone na drugi stół, w turnieju - kolejno na inne stoły; w zawodach na wyższym szczeblu (mistrzostwa kraju, kontynentu, olimpiady b.) wprowadzono zabezpieczenia (zasłony na ukos stołu, licytowanie za pomocą kartek, a nie głosem) przed świadomą lub nieuświadomioną grą nie fair. B.s. rozwinął się w latach międzywojennych za sprawą wybitnego teoretyka i gracza amer. E. Culbertsona; stworzył on podstawy teorii licytacji i zbudował pierwszy w świecie system licytacyjny oraz opracował zasady rozgrywki i wistu; spore zasługi dla rozwoju b.s. położyli m.in. Vander Gildt, Ch. Goren; w Polsce rozwojem b.s. kieruje Polski Związek Brydża Sportowego (zał. 1956); najsilniejsze ośrodki to Warszawa, Kraków, Śląsk, Poznań, Gdańsk, Olsztyn, Wrocław; największe sukcesy pol. b.s.: zdobycie I miejsca na MŚ w konkurencji teamów (1978) i par (1998), drużynowe ME (1981, 1989), ME par (1980, 1989, 1997) oraz złoty medal na Olimpiadzie Brydżowej (1984).
- POLSKIE ZWIĄZKI SPORTOWE, organizacje działające...
- CRACOVIA, najstarszy klub sportowy...