geografia roślin
nauka zajmująca się rozmieszczeniem roślin na kuli ziemskiej i prawidłowościami geograficznymi zróżnicowania szaty roślinnej; bada obszary występowania jednostek systematycznych w aspekcie ekologicznym (f. ekologii), historycznym (f. historyczna, epiontologia - oparta na zdobyczach paleobotaniki) i geograficznym (geografia zbiorowisk roślinnych i formacji roślinnych, jak lasy, sawanny, stepy, pustynie, zwana też synchrologią; jest to nauka na pograniczu f. i fitosocjologii); dąży do przeprowadzenia podziału przestrzennego na podstawie kryteriów florystyki (f. florystyczna, zwana chorologią); dawniej do f. zaliczano też ekologię roślin i fitosocjologię; najbardziej syntetycznym zadaniem f. jest podział Ziemi na państwa roślinne, obszary, prowincje, działy i okręgi geobotaniczne; jej podwaliny położył A. von Humboldt; w Polsce rozwój f. wiąże się z działalnością M. Raciborskiego, W. Szafera, J. Paczoskiego, D. Szymkiewicza.
- fitogeografia, biogeografia.
- FITOGEOGRAFIA,
- biogeografia, nauka zpogranicza geografii...