(bot.)
w sztuce ogrodniczej rząd gęsto sadzonych drzew (gł. grabu, lipy, cisu, świerka), z gałęziami przystrzyżonymi z jednej lub dwóch stron (np. od strony drogi, alei) na podobieństwo ściany; charakterystyczny dla renesansowych i barokowych założeń ogrodowych.