(łac. alimentum - pokarm)
zazwyczaj sądownie ustalone środki utrzymania, na ogół kwoty pieniężne, przysługujące nie mogącym się samodzielnie utrzymać dzieciom lub osobom znajdującym się w trudnej sytuacji materialnej. Zgodnie z kodeksem rodzinnym iopiekuńczym, obowiązek dostarczania a. obciąża przede wszystkim krewnych w linii prostej (np. rodziców, dziadków, wnuków) oraz rodzeństwo, spoczywa również na osobach związanych stosunkiem przysposobienia. Zakres świadczeń alimentacyjnych zależy od usprawiedliwionych potrzeb uprawnionego oraz od materialnych możliwości zobowiązanego. A. na rzecz dziecka mogą polegać także na osobistych staraniach o jego utrzymanie lub wychowanie. Obowiązek dostarczania a. może występować też między małżonkami nawet wtedy, gdy małżeństwo zostało unieważnione lub rozwiązane przez rozwód. Uporczywe uchylanie się od dostarczania a., które powoduje, że osoba uprawniona nie może zaspokoić swoich podstawowych potrzeb życiowych, jest karane.