w polityce eur. tendencja do wiązania rozwoju Europy zobecnością w jej strukturach i polityce Stanów Zjedn. Po II wojnie świat. zaangażowanie polit., gosp. i milit. USA wEuropie stało się szczególnie widoczne, co zaowocowało utworzeniem NATO i planu Marshalla, OECD, inspirowaniem procesów integracji eur. W latach 60. pojawiły się pierwsze kontrowersje wokół roli USA w Europie. Część państw członkowskich EWG pozostała zwolennikami a.o., uznając, iż ścisłe powiązanie Europy ze Stanami Zjedn. to warunek bezpieczeństwa i stabilizacji. W. Brytania, nawiązując do anglosaskich źródeł, widziała w USA przeciwwagę dla Francji i RFN oraz dla mniejszych państw, zyskiwała również poparcie części polityków RFN, zdających sobie sprawę z wagi USA dla procesu jedności niem. Alternatywą dla a.o. była europejska opcja, popierana przez Francję. Po 1989 w kontekście końca zimnej wojny pojawiły się pytania o sens dalszego istnienia NATO i obecności USA w Europie. Konflikt bałkański i brak pewności o trwałość stabilizacji w Europie zadecydował o ponownej przewadze a.o. A.o. występuje również w polityce zagranicznej RP.
- atlantycka opcja, – tendencja w polityce...
- europejska opcja, kierunek w polityce i...
- europejska opcja, – kierunek w polityce...