(1874-1965)
bryt. mąż stanu, słynny z umiejętności krasomówczych, autor wielu książek, laureat Literackiej Nagrody Nobla w 1953 r. W 1900 r. wybrany do parlamentu z partii unionistów, od 1904 związany z liberałami, wspierał zasadę wolnego handlu. Członek rządu od 1908; 1911-15 I Lord Admiralicji, min. zaopatrzenia wojennego od 1917 i wojny oraz sił powietrznych od 1918. Popierał interwencję w Rosji przeciwko bolszewikom. Po wojnie związał się z partią konserwatywną; jako min. skarbu 1924-29, wprowadzał politykę opartą na parytecie złota, co spowodowało poważne napięcia społ. Od 1940 premier i min. obrony - ten okres jego aktywności polit. jest oceniany najwyżej, zdecydowany w walce z hitlerowskimi Niemcami, utrzymywał wysokie morale społ. w obliczu wojny, rozwijał współpracę ze Stanami Zjedn. i współtworzył politykę świat. Wraz z prez. USA, F.D. Rooseveltem odegrał zasadniczą rolę w opracowaniu Karty Atlantyckiej. Był współautorem porządku jałtańskiego, ustanowionego przez Wielką Koalicję po II wojnie świat. W przeciwieństwie do Roosevelta był przeciwnikiem ustępliwości wobec J. Stalina, wspierał ideę powstrzymania postępów komunizmu na Bałkanach siłą. Po przegranej konserwatystów w wyborach w 1945 odsunął się na 5 lat od władzy, prowadził aktywną działalność polit. w opozycji, sygnalizując w swym słynnym przemówieniu z 1946 w Fulton pojawienie się żelaznej kurtyny i początek zim-
nej wojny. Po powrocie do władzy był zwolennikiem polityki angażowania się Wielkiej Brytanii w proces zjednoczenia świata zach. i ścisłej współpracy z USA. Ze względu na stan zdrowia w 1955 wycofał się z działalności publicznej.
- Churchill Winston, (1874–1965) – brytyjski...
- Churchill Winston, sir, (1874-1965)
- Churchill Winston Leonard Spencer, (1874-1965)