(gr. holos - cały, kaustos - ogień)
całopalenie, zagłada narodu żyd. w czasie II wojny świat. dokonana przez władze hitlerowskich Niemiec. Był to wynik zaplanowanej i konsekwentnie realizowanej polityki eksterminacyjnej. Początkiem stały się ustawy norymberskie z 1935 pozbawiające Żydów obywatelstwa niem. i praw polit. Sygnałem do fizycznej eksterminacji stała się "noc kryształowa" z 1938 w Berlinie, kiedy dokonano masowego pogromu ludności żyd. Decyzję o "ostatecznym rozwiązaniu" kwestii żyd., w imię "czystości rasy" podjęto w 1942, a kierownictwo akcji powierzono dowódcy SS, H. Himmlerowi, który oświadczył, iż Żydzi zamieszkujący terytoria okupowane i zależne muszą być zlikwidowani. W masowych mordach zginęło ponad 5 milionów osób. Odpowiedzialni za h. byli ścigani po wojnie z tytułu ludobójstwa, które to przestępstwo nie ulega przedawnieniu. RFN, uznając się za sukcesora prawnego III Rzeszy, wypłaciła ofiarom oraz Izraelowi 37 mld dol. odszkodowań. Za współudział w h. odpowiadali też faszyści z innych państw, np. w republikach nadbałtyckich, zwł. z Łotwy, Ukrainy oraz władze państw wasalnych hitlerowskich Niemiec - Chorwacji, Francji (Vichy).
- holocaust, powszechnie używana...
- HOLOCAUST, pierwotnie termin oznaczający...
- ŻYDÓW ZAGŁADA, Holocaust , hebr. szoah...