podst. składniki struktury społ. wyróżnione na podst. kryteriów ekon.: wysokości dochodów, własności środków produkcji (maszyn, ziemi), rodzaju wykonywanej pracy (produkcyjna, organizatorska), kwalifikacji zawodowych. Przynależność do k.s. jest względnie trwała. K.s. nie są sankcjonowane przez prawo, nie istnieją zalegalizowane bariery utrudniające przechodzenie z klasy do klasy. Termin k.s. wprowadził
w XVIII w. szkocki filozof A. Ferguson, posługiwał się nim także klasyk ekonomii polit. A. Smith (1723-90). W naukach społ. upowszechnił się jednak od czasów K. Marksa, który uważał, że podział społ. na antagonistyczne klasy (właściciele niewolników i niewolnicy, feudałowie
i chłopi, burżuazja i proletariat) oraz wynikający z niego konflikt interesów klasy właścicieli środków produkcji i pracowników najemnych, wyznaczają główne procesy rozwoju społ. Pojęciem k.s. opartym na kryteriach ekon. posługiwał się też M. Weber. Wyodrębnienie się k.s. upatrywał w sposobach wymiany dóbr (własności, kwalifikacji zawodowych, siły roboczej) na rynku pracy i możliwości korzystania z nich. Obecnie, ze względu na szybki rozwój usług i związany z tym procesem liczebny wzrost ludzi zatrudnionych w tym sektorze (w granicach 60-70% czynnej zawodowo ludności) w państwach wysoko rozwiniętych, stosowane jest pojęcie klasa średnia oznaczające zbiorowość utrzymującą się z własnych środków produkcji.
- KLASY SPOŁECZNE, podstawowe pojęcie socjologii...
- IDEE SPOŁECZNE, całokształt poglądów...
- WARSTWY SPOŁECZNE, pojęcie stosowane gł.(...)