proces tworzenia, przekształcania i przekazywania informacji między jednostkami ( komunikacja interpersonalna), grupami i organizacjami społ. Celem k.s. jest kształtowanie, modyfikacja lub zmiana wiedzy, postaw i zachowań zgodnie z interesami i wartościami odziałujących na siebie nadawców i odbiorców. Model k.s. składa się z kilku elementów: nadawca - komunikat - kanał (np. powietrze, papier, obraz) - odbiorca - sprężenie zwrotne (reakcja odbiorcy na komunikat nadawcy). Efektywność k.s. zależy od obiektywizmu, kompetencji (wiarygodności) nadawcy oraz od atrakcyjności przekazu, który powinien cechować się trafnością argumentacji (jednostronnej lub dwustronnej), odpowiednim doborem metod przekazywania (odwoływania się do emocji, intelektu lub emocji i intelektu), a także uwzględniać nastawienie odbiorców (pozytywne, negatywne, obojętne) w stosunku do przekazywanych informacji oraz ich wiek, wykształcenie, płeć, otwartość na innowacje itp. Nadawca może posługiwać się również metodami manipulacji i perswazji. Jednym z rodzajów k.s. jest komunikacja polit. - wymiana informacji między władzą polit.
np. upowszechnianie i formułowanie programów polit. a społeczeństwem (np. artykulacja potrzeb) lub jako mechanizm kierowania społ. System demokr. charakteryzuje otwartość informacyjna, którą gwarantują regulacje prawno-konstytucyjne i prawo do informacji.
- komunikacja, mówić o komunikacji...
- URBAN II, – jedna z inicjatyw...
- GEOGRAFIA, nauka badająca powłokę...