Reklama

Konferencja Bezpieczeństwa i Współpracy w Europie

(KBWE)

wielostronne rokowania na szczeblu rządowym prowadzone od początku lat 70. przez państwa eur. oraz USA i Kanadę z racji ich przynależności do NATO. Idea takiej konf. pojawiła się już w latach 60.

Reklama

w związku z powolnym odchodzeniem od zimnej wojny na rzecz współpracy

w zakresie bezpieczeństwa międzynar. Zgłaszał ją też min. spraw zagr. Polski, A. Rapacki na XIX sesji Zgromadzenia Ogólnego ONZ w 1964, a popierały inne kraje Układu Warszawskiego. Zwołanie konferencji było możliwe dopiero w chwili odprężenia w stosunkach Wschód-Zachód (normalizacja stosunków między RFN a Polską, ZSRR, NRD i Czechosłowacją, podpisanie porozumienia w sprawie Berlina Zach., rozpoczęcie rokowań rozbrojeniowych w Wiedniu). Na ostatnim etapie rokowań w 1975 przywódcy 37 państw podpisali Akt Końcowy KFWE. Od tej chwili rozpoczął się tzw. proces helsiński, który miał na celu realizację postanowień konferencji oraz doprowadzenie do dalszych spotkań. Rola KBWE zmieniła się od lat 90., po zakończeniu konfliktu Wschód-Zachód podpisano nowy dokument Kartę Paryską. Umożliwiło to podjęcie rozmów i zawarcie porozumień stabilizujących bezp. w Europie i rozwijających proces rozbrojenia, np. traktat o konwencjonalnych siłach zbrojnych CFE (1990), układ o ograniczeniu stanu osobowego sił zbrojnych (1992), Układ Otwartego Nieba (1992). Osobnym polem aktywności stała się kwestia demokratyzacji państw i ochrony praw człowieka, tzw. ludzki wymiar KBWE, wiąże się to też z udzielaniem pomocy uchodźcom, wysyłaniem misji obserwacyjnych w rejony konfliktu. Po zmianach terytorialnych z lat 90., KBWE liczy

53 członków. Na spotkaniu w Budapeszcie przekształcono ją w Organizację Bezpieczeństwa i Współpracy w Europie (OBWE).

Podobne hasła:

Encyklopedia Internautica
Reklama
Reklama
Reklama