(n.-łac. narcomania, z gr. narke - odurzenie, mania - szaleństwo)
patologiczne zjawisko społ., uzależnienie od różnego typu środków odurzających. Zaawansowane stadium n. jest ciężką chorobą wyniszczajacą organizm, prowadzącą do śmierci. N. wiąże się z innymi patologicznymi zjawiskami społ.: wzrost przestępczości nieletnich, szerzenie się chorób, w tym AIDS, prostytucja. Ograniczenie n. jest trudne, bowiem zyski z handlu, produkcji, przemytu narkotyków są ogromne. Kartele narkotykowe działają sprawnie, posługując się korupcją i przemocą. Poszczególne kraje w różny sposób odpowiadają na problem n. Od kar długoletniego więzienia a nawet śmierci dla handlarzy, jak w części państw azjat., po próby legalizacji ograniczonej sprzedaży narkotyków miękkich (Holandia); karalność dotyczy czasami tylko handlarzy, producentów, a niekiedy również kupujących na własne potrzeby. Skala zjawiska wzrasta, obejmując coraz młodsze dzieci, sytuację utrudnia fakt, iż wykrywalność uzależnienia we wczesnym stadium jest sporadyczna ze względu na wielość stosowanych środków, brak wiedzy opiekunów. Leczenie n. jest długotrwałe, a nawroty do nałogu częste. Zob. też narkoterroryzm.
- narkomania, nieodwracalne skutki...
- NARKOMANIA, nawyk stałego używania...
- Europejski Urząd Monitoringu Narkotyków i Narkomanii, (ang. European Monitoring...