Reklama

partie socjaldemokratyczne

większość tych partii powstała na przeł. XIX

Reklama

i XX w. Pierwszą była założona w 1869 niem. Socjaldemokratyczna Partia Robotników. Po II wojnie świat. część z p.s. przeszła transformacje, stając się ugrupowaniami parlamentarnymi. Należą do nich największe p.s. w Europie, np. Socjaldemokratyczna Partia Austrii - SPO (przeciętnie zdobywa 45,2% głosów), Szwedzka Socjaldemokratyczna Partia Robotnicza - SAP (45,1%), bryt. Partia Pracy (41,2%), Hiszpańska Socjalistyczna Partia Robotnicza - PSOE (38%), Norweska Partia Pracy - DNA (45,3%). W Polsce za partie tego typu uważają się Socjaldemokracja Rzeczypospolitej Polskiej, Unia Pracy, Polska Partia Socjalistyczna. W swoich programach opowiadają się za ideą państwa dobrobytu, postulują zapewnienie każdemu prawa do pracy, stworzenia równych szans w dostępie do oświaty, służby zdrowia, kult. W sferze polit. akceptują pluralizm

i rywalizacyjny mechanizm demokracji przedstawicielskiej. Założenia programowe, w części socjalnej, najpełniej zostały zrealizowane w Szwecji, gdzie m.in. zapewniono bezpłatne szkolnictwo, świadczenia zdrowotne oraz powszechny

wysoki poziom zabezpieczenia emerytalnego. Zachowano jednak podstawy kapit. systemu ekon., tj. prywatną własność

i mechanizm rynkowy. Podobny model państwa realizują także p.s. w innych krajach np. w Austrii, Niemczech, Izraelu, Australii. W 1993 powstała w Europie Zach. Partia Europejskich Socjalistów, która opowiada się za uzupełnieniem mechanizmu wolnego rynku interwencjonizmem państwa. Do najwybitniejszych przywódców p.s. zaliczani są m.in.:

W. Brandt, O. Palme, F. Gonzales, K. Kreisky.

Podobne hasła:

Encyklopedia Internautica
Reklama
Reklama
Reklama