(gr. políts - obywatel + lógos = nauka, słowa)
teoretyczna nauka o polityce, zajmująca się analizą zjawisk i procesów polit. Początków p. można się doszukiwać już w starożytnej Grecji, np. w rozważaniach Arystotelesa (Polityka) i Platona (Polityk i Państwo), zajmowali się oni głównie teorią ustroju politycznego. W okresie Oświecenia przedmiotem rozważań stało się zjawisko władzy, szczególnie zaś rozwinięto teorię suwerenności i podziału władz. Jako samodzielna dyscyplina naukowa p. ukształtowała się w XIX w. Szczególny rozwój przypada na XX w. Przedmiotem badań stały się przede wszystkim takie zagadnienia, jak m.in: funkcjonowanie systemu polit., analiza totalitaryzmu, autorytaryzmu i demokracji, kultura polityczna, proces podejmowania decyzji politycznych, rola grup interesu, ideologie, stosunki międzynarodowe, partie polit. i systemy partyjne. Ogólnie można stwierdzić, że p. jako nauka teoretyczna zajmuje się głównie prawidłowościami i zasadami życia polit. W Polsce tradycje p. jako wyodrębnionej dyscypliny naukowej sięgają początków XX w. W 1902 powstała we Lwowie Szkoła Nauk Politycznych,
w 1911 otwarto na Wydz. Prawa UJ w Krakowie Polską Szkołę Nauk Politycznych. W latach 70. uruchomiono studia nauk polit., początkowo na Uniwersytecie Warszawskim, później na innych uniwersytetach m.in. we Wrocławiu, Katowicach, Lublinie i Gdańsku.
- POLITOLOGIA, nauka o polityce
- aktor polityczny, osoba, grupa lub instytucja...
- manipulacja, kształtowanie poglądów,...