jedna z trzech głównych gałęzi chrześcijaństwa; doktryna,
liturgia i organizacja wsch. kościołów chrześcijańskich, które oderwały się w wyniku schizmy (1054) i zgromadziły wokół patriarchy konstantynopolitańskiego oraz cesarza Bizancjum. Doktryna opiera się na Piśmie Świętym i tradycji oraz decyzjach pierwszych 7 soborów, nie uznaje pochodzenia Ducha Świętego, odrzuca prymat papieża i odpusty, naukę o czyśćcu; wiary w Niepokalane Poczęcie i Wniebowstąpienie Marii Panny nie traktuje jako dogmaty. Liturgia i kult rel., cała obrzędowość jest bardzo bogata i różnorodna. Językiem liturgicznym jest staro-cerkiewno-słowiański i języki nar. poszczególnych kościołów. Duże znaczenie mają zakony oparte na regule św. Bazylego. Zob. też kościół prawosławny.
- prawosławie, jeden z trzech gł. nurtów...
- PRAWOSŁAWIE, ortodoksja
- ANTONI zw. PECZERSKIM, święty ^prawosławny^prawosławie^...