(socjo + gr. lógos - nauka, słowo)
w najszerszym znaczeniu nauka o społ. Za jej twórcę uważany jest franc. myśliciel A. Comte (1798-1857). Nazwa s. upowszechniła się w 2 poł. XIX w. Dopiero jednak w XX w. s. przeobraziła się z nauki o społ. jako całości, w naukę podejmującą szczegółowe badania empiryczne dot. np. rodziny, religii, prawa, nauki, wsi, wychowania. Współcz. s. zajmuje się głównie badaniem różnorodnych zbiorowości społ., zwłaszcza ich powstaniem, rozpadem
i strukturą oraz zachodzącymi w nich zmianami i przekształceniami. Przedmiotem zainteresowania s. są zatem: zbiorowości społ. (np. grupy, warstwy i klasy społ., zbiorowości etniczne i terytorialne); instytucje społ. (np. organizacje i stowarzyszenia gosp., kult., polit.); procesy i zjawiska masowe (np. związane z ruchliwością społ., industrializacją, urbanizacją oraz alkoholizmem). W politologii jedną z dyscyplin pomocniczych jest s. stosunków polit., która zajmuje się badaniem m.in. procesów sprawowania władzy politycznej, funkcjonowania partii politycznej, ruchu społeczno-politycznego i państwa, a także takimi zagadnieniami, jak świadomość polit. ( świadomość), zachowania politycznego czy międzynar. stosunki polit.
- SOCJOLOGIA, nauka zajmująca się...
- socjologia roślin, fitosocjologia.
- socjologia zwierząt, zoosocjologia.