urzędowe stosunki między dwoma państwami utrzymywane za pomocą specjalnie wyznaczonych do tego urzędników konsulów. Ich prawną podstawę wyznacza współcz. konwencja wiedeńska z 1963 oraz konwencje wielostronne i dwustronne, prawo wewn. i zwyczajowe. Spełniają one określone funkcje, do których należy najogólniej ochrona interesów państwa i jego obywateli na terenie państwa przyjmującego. Mieści się w tym popieranie rozwoju stosunków gosp., kult., kontaktów międzyludzkich, zbieranie w sposób legalny informacji o sytuacji w państwie pobytu i składanie z tego raportów, wystawianie paszportów i wiz, udzielanie pomocy własnym obywatelom, wypełnianie roli urzędu notarialnego i stanu cywilnego, reprezentowanie obywateli przed sądem i innymi władzami, nadzór
i kontrola oraz pomoc dla własnej floty powietrznej, rzecznej i morskiej. S.k. uzupełniają stosunki dyplomatyczne.
- przywileje i immunitety dyplomatyczne i konsularne, (łac. immunitates...
- polityka zagraniczna, jedna z najważniejszych...
- prawo międzynarodowe, zespół norm regulujących...