(łac. sub - pod + cultura - uprawa, kształcenie)
podkultura, pojęcie odnoszone najczęściej do zjawisk składających się na kult. młodzieżową; jej specyficznymi cechami są: spontaniczność, opozycyjność w stosunku do "kultury dorosłych", zanegowanie kultury dominującej w społeczeństwie, odrzucenie wartości dorosłych, stworzenie własnych wzorów zachowań, podkreślanie odrębności poprzez język (żargon) i charakterystyczny wygląd. Kult. młodzieżowa ukształtowała się po II wojnie świat. z takimi jej przejawami jak muzyka rockowa, moda młodzieżowa, nowy typ niepokornego idola (np.
J. Dean). Najbardziej znane s. to: rockersi, hippisi (lata 60), skinheadzi, punki (lata 70); w Polsce gitowcy, depeszowcy, szalikowcy (lata 80). Uważa się, że s. jest wstępną fazą procesu, którego wynikiem jest kult. alternatywna. Zob. też kontrkultura.
- SUBKULTURA, względnie autonomiczny...
- sportu seksualnego subkultura, kult ilościowej sprawności...
- pancur, „członek subkultury...