(technó + gr. krató - władam)
ogólna koncepcja ustroju społ. postulująca powierzenie władzy wybitnym specjalistom, fachowcom, tzw. technokratom (ekonomistom, technikom, ekspertom, naukowcom). Kryterium doboru osób do sprawowania funkcji kierowniczych miałoby być nie pochodzenie czy własność, ale kompetencje i wiedza w połączeniu
z zajmowanym stanowiskiem, w których znajduje ona zastosowanie. Zwolennicy t. uznają, że decydującą rolę w rozwoju współczesnych społeczeństw odgrywają czynniki techn. (np. organizacja produkcji) lub ekon. (np. planowanie ekon.), nie zaś społ.-polit. czy ideol. Jednocześnie też odrzucają zarówno idee panowania klasowego (np. proletariatu czy kapitalistów), jak i ideę demokracji.
- TECHNOKRATYZM, doktryny i teorie polityczne...