doktryny i teorie polityczne głoszące szczególne lub wyłączne zdolności kierowania społeczeństwem i państwem przez specjalistów zarządzania (menedżerów), zawodowych polityków, uczonych; uznają decydujące znaczenie czynników technicznych i ekonomicznych (nie społecznych) w rozwoju społeczno-cywilizacyjnym; wyżej stawiają stosunki zarządzania niż własności; krytykują tak panowanie klasowe (kapitalistów, proletariatu), jak demokrację; nawiązują do Platona "rządów filozofów", utopijnych idei Saint-Simona i in.; 1920-50 głosili je H.G. Wells, J. Benda, A. Bogdanow, J. Burnham i in., po 1970 D. Bell, W. Rostow, R. Aron, J.K. Galbraith, Z. Brzeziński i in.
- technokratyzm, ( technó + gr. krató...