Republika Turecka (Trkiye Cumhuriyeti) - państwo na pograniczu Azji Mn. i Europy, pow. 780 576 km2, ludność 57 mln, w większości Turcy oraz 6 mln Kurdów, stolica Ankara. Republika parlamentarna. Głową państwa jest prez. wybierany na 7 lat przez Wielkie Zgromadzenie Narodowe, będące władzą ustawodawczą. Władza wykonawcza należy do rządu i premiera. Obecny kształt ustrojowy T. został zapoczątkowany przez reformę prez. M. Kemala (Atatrka - "ojca Turków"), który stanął na czele kraju w 1923 T. pod jego rządami odeszła od tradycji Imperium Ottomańskiego, zbliżając się do Europy. Radykalne zmiany jak zniesienie kalifatu, laicyzacja, równouprawnienie wyznań i płci, wprowadzenie alfabetu łac. budziło opór fundamentalistów, jednak autokratyczne rządy uniemożliwiły kontrrewolucję. Pierwsze wolne wybory odbyły się w 1950, w późniejszym okresie jednak nadal wojskowi dochodzili do władzy na drodze zamachu (1960, 1971), oddając potem władzę cywilom. Mimo to T. stała się istotnym elementem systemu bezpieczeństwa międzynar., wchodząc od 1952 do NATO i aspirując do Unii Europejskiej (stowarzyszona od 1963). Jednocześnie jej wewn. polityka budzi kontrowersje, które mimo szybko rozwijającej się gospodarki, stanowią barierę
w zacieśnianiu więzi ze Wspólnotą Europejską. Należy do nich kurdyjski problem, rozwiązywany przez T. na drodze brutalnych akcji zbrojnych, łamanie praw człowieka podnoszone przez komisje Rady Europy, zaangażowanie w cypryjski konflikt, oraz odradzający się w latch 90. fundamentalizm islamski. T. trzyma się nadal okcydentalizmu, ale równocześnie wzmacnia aktywność w świecie islamu. W 1996 do władzy doszła fundamentalistyczna Partia Dobrobytu, jej przewodniczący N. Erbakan został premierem. Decyzje UE z 1997 o rozpoczęciu negocjacji w sprawie członkostwa z kolejną grupą państw nie objęły T. Jest członkiem założycielem ONZ.