(Wielki Wybuch)
moment "narodzin" Wszechświata. Z obserwacji astronomicznych wynika, że galaktyki oddalają się wzajemnie od siebie ( Hubble’a prawo) co oznacza, że Wszechświat rozszerza się. Znając prędkość ucieczki galaktyk łatwo obliczyć czas, jaki upłynął od momentu, w którym proces ten został zapoczątkowany. Moment ten, nazywany Wielkim Wybuchem (B.B.), mógł mieć miejsce ok. 15 miliardów lat temu. Prekursorem teorii B.B. był George Lemaître, który w latach trzydziestych XX wieku sformułował teorię "pierwotnego atomu". Rozwój koncepcji Wielkiego Wybuchu zawdzięczamy George’-owi Gamowowi i jego studentom Ralphowi Alpherowi i Robertowi Hermanowi. Ci ostatni w 1948 przewidzieli, że po Wielkim Wybuchu powinien we Wszechświecie pozostać "ślad" w postaci promieniowania szczątkowego (reliktowego) przejawiającego się w postaci szumu mikrofalowego nadchodzącego ze wszystkich kierunków. Promieniowanie to zostało odkryte dopiero w 1965 przez Arno Penziasa i Roberta Wilsona, co potwierdziło przypuszczenie, że Wszechświat był kiedyś setki tysięcy stopni gorętszy niż obecnie.
- BIG BANG, .
- WIELKI WYBUCH, ang. Big Bang
- wielka ucieczka, ‘wagary’