energia jądrowa

Fizyka

(energia atomowa)

wewnętrzna energia jądra atomowego mająca związek ze wzajemnym oddziaływaniem nukleonów tworzących jądro ( oddziaływanie silne) i z ich ruchem. Przejawem istnienia tej energii jest jądrowy niedobór masy. Część e.j. jest wyzwalana podczas reakcji jądrowych polegających na rozpadzie jąder ciężkich lub łączeniu się jąder lekkich. Zob. też jądrowa synteza.