litera alfabetu łacińskiego i pol.; pochodzi poprzez gr. η (eta) od fenickiej litery heth; oznacza dźwięczną spółgłoskę szczelinową tylną.
(metrologia) symbol przedrostka hekto, oznaczającego jednostki sto razy większe od podstawowej (hektolitr).
(muz.) nazwa dźwięku - VII stopnia skali diatonicznej liczonej od c; h podwyższone o półton - his; h obniżone o półton - b (hes); H-dur - tonacja i gama durowa z 5 krzyżykami; h-moll - tonacja i gama molowa z 2 krzyżykami.
symbol jednostki czasu: godziny.
symbol stałej Plancka, h = 6,626176(36) 10-34 Js; często stosowany we wzorach iloraz h / 2π oznacza się symbolem ħ.