iloczyn wektorowy

iloczynem wektorowym dwóch wektorów a (a_x, a_y, a_z) ib (b_x, b_y, b_z) tworzących kąt α nazywamy wektor c, prostopadły do obu wektorów ai b, odługości: çaç çbçsin α izwrocie określonym przez regułę korkociągu. Iloczyn ça ç çb çsin α jest polem równoległoboku zbudowanego na wektorach ai b. Zatem długość wektora c jest równa polu tego równoległoboku. I. w. wektorów ai b oznacza się symbolem c = a´ b. Składowe i.w. mają postać: a´ b = (a_yb_z - a_zb_y) i+ (a_zb_x - a_xb_z) j + (a_xb_y - a_yb_x) k, gdzie: i, j, k - wektory jednostkowe osi współrzędnych. Przykładem zastosowania i. w. wfizyce może być moment siły M. Jeśli wpunkcie O jest przyłożona siła F, to moment siły F względem punktu A będzie i.w. wektorów r iF: M = r F = F l, gdzie wektor l jest ramieniem działania siły F il = çAOç sinα.

• WEKTOROWY ILOCZYN, (mat.) pojęcie używane...
• moment siły, wielkość wektorowa...
• praca, skalarna wielkość fizyczna...