(mat.) pojęcie używane w rachunku wektorowym, szeroko stosowane w fizyce; i.w. wektorów 
, 
to taki wektor 
, którego długość jest równa iloczynowi długości wektorów
i
oraz sinusa kąta zawartego między nimi, kierunek wektora 
jest prostopadły do płaszczyzny wyznaczonej przez wektory
i
, zwrot wektora
pokrywa się z kierunkiem ruchu śruby prawoskrętnej wkręcanej od wektora
do wektora
: 
w układzie kartezjańskim współrzędne wektora
dane są następująco: cx=aybz-azby, cy=azbx-axbz, cz=axby-aybx lub za pomocą wyznacznika: 
, gdzie 
- wersory osi współrzędnych; i.w. ma następujące właściwości: 
, 
, 
, jeśli
jest równoległy do
, to 
.
- iloczyn wektorowy, iloczynem wektorowym...
- moment siły, wielkość wektorowa...
- praca, skalarna wielkość fizyczna...