minerał, najtrwalsza odmiana polimorficzna dwutlenku tytanu TiO2; kryształy tetragonalne; żółtawobrunatny, brunatnoczerwony, czerwony lub czarny o połysku diamentowym, metalicznym, nieprzezroczysty; występuje w pegmatytach, w szczelinach górskich; złoża w Rosji (Ural), USA (Płn. Karolina), Brazylii, Norwegii; w Polsce na Dolnym Śląsku; stosowany jako surowiec do otrzymywania tytanu i żelazotytanu, wytwarzania bieli tytanowej, w ceramice (jako brunatna farba); przezroczyste, pięknie zabarwione, rzadko spotykane odmiany r. są używane jako kamienie szlachetne.
IDIOCHROMATYCZNE MINERAŁY, EKLOGIT
- TYTANU TLENKI, związki chem. z ;...
- TYTAN, Ti, titanium