(geol. 2)
określenie na budowę skorupy kuli ziemskiej, wzajemne związki i przestrzenne rozmieszczenie różnych utworów i kompleksów skalnych; t. dzieli się na: platformową (paratektonikę), występującą na obszarach stabilnych (platformach) o niewielkich, gł. nieciągłych, deformacjach tektonicznych (np. rowach tektonicznych, uskokach, zrębach); t. alpejską, występującą na obszarach mobilnych (orogenicznych), charakteryzujących się ciągłymi deformacjami tektonicznymi (fałdy i płaszczowiny); według genezy i typu zjawisk tektonicznych t. dzieli się na: glacitektonikę (kriotektonikę), czyli struktury i deformacje będące rezultatem ruchów lodowca i ciśnień przezeń wywieranych; halotektonikę, czyli struktury solne wraz z ich genezą (halokineza); neotektonikę, czyli struktury wytworzone w okresie najmłodszych (trzeciorzęd) i trwających do chwili obecnej ruchów tektonicznych; t. intruzywną oznaczającą struktury i deformacje wywołane ciśnieniem intruzji magmowych na otoczenie skalne i ich temperaturą.
- tektonika, dział geologii, zajmujący...
- TEKTONIKA, (geol. 1)
- tektonika solna, (halotektonika)