(geol. 1)
w naukach geol. wiedza o budowie i całości procesów wywołujących jej deformację; w zależności od zakresu i metodyki badań t. dzieli się na: geotektonikę, czyli naukę o ruchach i rozwoju górnych powłok skorupy ziemskiej, w ramach której rozwinięto liczne teorie geotektoniczne; geologię strukturalną, wszechstronnie rozpoznającą, klasyfikującą i opisującą struktury tektoniczne (fałdy, płaszczowiny, uskoki i in.); geodynamikę, zajmującą się procesami i siłami obecnymi we wnętrzu Ziemi oraz ich związkiem ze zjawiskami zachodzącymi na powierzchni globu; mikrotektonikę (petrotektonikę), badającą deformacje skał zachodzące w skali mikroskopowej; tektonofizykę, badającą procesy dynamiczne prowadzące do deformacji skał.
DURAND-DELGA Michel, GEOTEKTONIKA
- tektonika, dział geologii, zajmujący...
- TEKTONIKA, (geol. 2)
- tektonika solna, (halotektonika)