wyspa grecka na M. Egejskim (Dodekanez) w archipelagu Sporady Płd. u wybrzeży Azji Mniejszej; pow. 290 km2, 112 km linii brzegowej; 26 tys. mieszk. (2004); gł. msc. Kos – 14,7 tys. mieszk.; pagórkowata; uprawa pszenicy, jęczmienia, tytoniu, oliwek, winorośli, figowców, migdałowców, warzyw; w 2. poł. II tysiąclecia p.n.e. zasiedlona przez Achajów, potem przez Dorów; znana ze szkoły medycznej przy świątyni Asklepiosa, wyrobu tkanin, olejków i amfor; w okresie hellenistycznym ośr. literacki związany z Aleksandrią; od 190 p.n.e. we władaniu Rzymu, od 431 w cesarstwie Bizantyjskim, od 1204 w rękach krzyżowców (zakonu joannitów), od 1523 - Turków, od 1912 - Włochów; 1947 zwrócona Grecji; hellenistyczne i rzymskie posiadłości, m.in. zabudowania słynnego w całej staroż. Grecji Asklepiejonu (gdzie w oparciu o cenne źródła lecznicze miał działać Asklepios), wykopaliska archeol. w misc. Meropis zał. 366 p.n.e.; potężny zamek joannitów z 1450–78; meczety; mauzoleum Hadżiego Paszy z XVIII; fontanny z tegoż stulecia; bogate muzeum hellenistyczne; miasto rodzinne Hipokratesa.
SPORADY POŁUDNIOWE, PINAKOTEKA, ASKLEPIEJON, APELLES Z KOLOFONU, DODEKANEZ, TURDUS MERULA, EGEJSKA KULTURA, DROZDOWATE
- KOS, (Turdus merula)
- kosa, 1. „ocena niedostateczna;...
- HERO(N)DAS Z KOS, (III w. p.n.e.)