nazwa kultur rozwijających się w basenie M. Egejskiego od neolitu (2600 p.n.e.) do tzw. najazdu Dorów (ok. 1100 p.n.e.); odkryta w wyniku badań archeologicznych prowadzonych od lat 70. XIX w. przez H. Schliemanna i A. Evansa , (który również ustalił chronologię kultury egejskiej); pismo kreteńskie odczytali 1953 M. Ventris i J. Chadwick; k.e.. obejmuje: 1. sztukę Krety, zw. kreteńską lub minojską; 2. sztukę lądowej cz. Grecji, zw. helladzką; 3. sztukę zach. wybrzeża Azji Mniejszej i pobliskich wysp (Lesbos, Lemnos); 4. sztukę wysp cykladzkich; wybrzeża Azji Mniejszej stanowią rejon peryferyczny e.k. (Troja). Wykopaliska na wyspach cykladzkich ukazały rozwój osad nadmorskich od okresu wczesnoegejskiego (Kos, Milos). Unikatowy charakter mają wyjątkowo zachowane budowle odkryte na wyspie Santoryn: z miasta zw. Akrotirion, zasypanego przez wybuch wulkanu, odkopano domy, pałac, mnóstwo naczyń glinianych, waz, dzbanów pitosów oraz znaczną liczbę pięknych fresków wyobrażających ludzi, rośliny, zwierzęta (freski z tzw. Domu Lilii należą do najpiękniejszych zabytków e.k.). Rzeźbę na Cykladach reprezentują posągi marmurowe wys. do 1,5 m (tzw. cykladzkie idole) o uproszczonych formach oraz małe, stylizowane figurki, np. muzykantów. Wysoki poziom osiągnęła ceramika malowana, zwł. zdobiona naturalistycznymi przedstawieniami fauny morskiej (ośmiornice, muszle, rozgwiazdy, korale); styl ten, zw. naturalistycznym, rozwijał się 1700-1450 p.n.e. (wpływy kreteńskie).
- Jonowie, w staroż. gr. grupa...
- GRECJI STAROŻYTNEJ SZTUKA, twórczość artystyczna...
- GRECJI ARCHEOLOGIA, wraz z , oznaczającym...