POLESKI PARK NARODOWY

utworzony 1990 w środkowozach. części Równiny Łęczyńsko-Włodawskiej; pow. 9647,73 ha (powiększony w 1994 z pierwotnych 4813 ha), z czego pod ścisłą ochroną 446 ha; teren równinny w strefie wododziału Bugu i Wieprza, obszar trwale lub okresowo podmokły, duża liczba jezior; dominujące formacje roślinne: torfowiska (niskie, wysokie, węglanowe), lasy, łąki; ok. 930 gat. roślin naczyniowych, z czego 170 gat. rzadkich (m.in. turzyca strunowa, gnidosz królewski, brzoza niska, wierzba borówkolistna, widłak torfowy); ponad 350 gat. bezkręgowców (m.in.: strzelba błotna, ropucha paskówka, żółw błotny); 146 gat. ptaków (m.in. gat. ginące: błotniak zbożowy, kobczyk; 15 gat. zagrożonych, w tym: orlik krzykliwy, żuraw, zielonka, brodziec samotny); wiele ssaków, z których najcenniejsze są: wydra, bóbr, łoś i wilk; spora część regionu osuszona, przez co wiele ekosystemów uległo zmianie z torfowisk w bogate lasy; siedziba dyrekcji w Urszulinie.