dominium warmińskie
władztwo terytorialne biskupów i kapituły warmińskiej w XIII-XVII w., obejmujące tereny Warmii; 1243 ustanowione przez papieża Innocentego IV, granice określono ostatecznie 1375; 2/3 obszaru stanowiło domenę biskupią ze stolicą najpierw w Braniewie, od 1341 w Ornecie, od ok. 1350 w Lidzbarku Warmińskim; 1/3 posiadała kapituła katedralna (stol. we Fromborku). Władza, zarówno świecka jak duchowna, spoczywała w rękach biskupów i kapituły, jednak K.W. faktycznie było zależne od Krzyżaków; 1466 weszło w skład Rzeczypospolitej jako część Prus Królewskich; zachowało znaczną samodzielność, niemniej od 1512 o nominacji biskupa warmińskiego decydował król pol.; biskup warmiński pełnił od ok. 1510 funkcję prezesa Sejmiku Generalnego Prus; początkowo stany K.W. uczestniczyły w sejmikach Prus Królewskich, później zbierały się na własnym sejmiku warmińskim; 1772 K.W. znalazło się w zaborze pruskim i przestało istnieć.