arab. Ba'labakk
miasto w płn.-wsch. Libanie, w dolinie Bekaa, u podnóża masywu Antyliban; ok. 18 tys. mieszk. (1991); tradycyjne rzemiosło tkackie; centrum wypoczynku i turystyki. W starożytności fenicki ośr. kultu Baala jako boga słońca. W IV w. p.n.e. zdobyte przez Aleksandra Macedońskiego, potem pod rządami egipskich Ptolemeuszy i syryjskich Seleucydów, od 64 p.n.e. kolonia rzymska; kolejno we władzy Bizancjum, 637 zdobyte przez Arabów; w XVII i XVIII w. niszczone przez trzęsienia ziemi. Zabytki: ruiny trzech rzymskich świątyń z dekoracjami rzeźbiarskimi łączącymi motywy klasyczne z orientalnymi (tzw. barok rzymski), resztki rzymskiej dzielnicy mieszkalnej, bazyliki chrześc. z IV w., arabskich murów miejskich, antycznego teatru; zespół wpisany na Listę UNESCO.
LITANI, HELIOPOLIS, BA'LABAKK
- SYRYJSKA SZTUKA, położenie geogr. Syrii...
- LIBAN, Lubnan, Al-Dżumhurijja...