miasto w woj. lubelskim, na Płaskowyżu Nałęczowskim, nad rz. Bystrą; siedziba gminy; kardiologiczny szpital uzdrowiskowy, liczne sanatoria, zakład przyrodoleczniczy, park zdrojowy, rozlewnia wód mineralnych; w XVIII w. własność Małachowskich; znany jako uzdrowisko od pocz. XIX w.; od 1956 status osiedla, od 1963 prawa miejskie; 4,4 tys. mieszk. (2002); źródła lecznicze szczaw żelazistych i wapniowych, złoża wysokogatunkowej borowiny, mikroklimat; leczenie chorób układu krążenia; najmodniejsze uzdrowisko w końcu XIX w., miejsce spotkań wielu wybitnych postaci polskiego życia literackiego i kulturalnego (do N. przyjeżdżali m.in. H. Sienkiewicz, B. Prus, S. Żeromski); w starym parku pałac barokowy wybudowany przez F. Naxa dla Stanisława Małachowskiego, od 1880 zamieniony na dom uzdrowiskowy; w czasie II woj. świat. zniszczony, odbudowany po 1945, w zrekonstruowanych rokokowych i wczesnoklasycystycznych wnętrzach pałacu Muzeum B. Prusa; willa "Oktawia" należąca do żony S. Żeromskiego, na wzgórzu pod willą wybudowana w stylu podhalańskim "Chata Żeromskiego", obecnie muzeum; w pobliżu mauzoleum syna Żeromskiego, Adama.
NAŁĘCZÓW
Miejscowości
DASZKIEWICZ Jan, WOJCIECHÓW, KAZIMIERSKI PARK KRAJOBRAZOWY