miasto nad rz. Łęczą i jez. Reczynek na Pojezierzu Łagowskim (woj. lubuskie, powiat słubicki); obronny gród wczesnopiastowski, osada targowa (szlak Brandenburgia-Wielkopolska); od 1252 prawa miejskie; 1258 w Brandenburgii (niem. Drossen), ośr. handl.-rzemieślniczy, prawo bicia monety; od XV w. własność biskupów lubuskich; XVII w. brązownictwo i sukiennictwo; XIX w. uprawa roślin ozdobnych, sadownictwo; 1843 wydobycie węgla brunatnego; w II woj. świat. zniszczone w ok. 70%; po 1945 odbudowane; 3,7 tys. mieszk. (2002); ośr. turystyki; drobny przem. (fabryka mebli, mleczarnia, roszarnia); kościół gotycki 1298-1380 z wieżą z XV w., dobrze zachowane mury miejskie z XIV–XV w., ratusz i domy z XIX w.
OŚNO LUBUSKIE
Miejscowości