ruiny staroż. stolicy państwa Nabatejczyków (zał. VI w. p.n.e.); od III w. p.n.e. ważny ośr. handlu na szlaku karawanowym z Jemenu nad M. Śródziemne; położone w skalnej, trudno dostępnej kotlinie w pobliżu oazy Wadi Musa w płd. Jordanii; 106 n.e. podbita przez Rzymian; zniszczona przez trzęsienia ziemi w IV i VIII w.; P. odkrył 1812 J.L. Burckhardt; zachował się tu wielki kompleks świątyń, grobowców i domów (z salami biesiadnymi) wykutych w skałach, o bogato ukształtowanych pod względem architektonicznym i rzeźbiarskim fasadach (połączenie motywów hellenistycznych i orientalnych; "barokowe" łamania belkowań, użycie linii falistych i silna gra światła i cienia); największe grobowce i świątynia Quasr Fir'un pochodzą przypuszczalnie z I w.; z okresu rzym. zachowały się ruiny świątyń, 2 teatrów, term, domów; z średniowiecza pozostałości zamku krzyżowców.
NABATEJCZYCY, BURCKHARD Johann Ludwig, ARABSKA SZTUKA, SKALNA ARCHITEKTURA
- Petra, (ang. Community action...
- PETRY, Juliusz (1890-1961)
- CHELČICKÝ Petr, (ok. 1390-1460)