Ar-Ribāt
stolica Maroka, port na płd. brzegu rz. Bu Regreg u jej ujścia do Atlantyku; 1,6 mln mieszk. (2004); graniczy przez rz. i tworzy jedną prefekturę z m. Sala, znanym od starożytności (kolonia rzymska); zał. 1150 przez sułtana Abd Al-Mumina z dyn. Almohadów jako ufortyfikowane obozowisko (arab. ribat, stąd nazwa) oddziałów wojowników wyruszających na podbój Hiszpanii; od 1609 masowe osiedlanie się muzułmanów wypędzanych z Hiszpanii przez chrześc. monarchów; przez długi czas centrum piractwa morskiego w zach. części M. Śródziemnego; od 1911 okupacja przez wojska franc., 1912-1956 kolonia Francji, w tym okresie stał się adm. centrum państwa; rezydencja króla i siedziba rządu; przem. tekstylny i włókienniczy, spoż., chem., metalowy, materiałów bud., poligraficzny, przetwórstwo skór i wyrób obuwia, tkactwo dywanów, jubilerstwo, ceramika, snycerstwo i in. rzemiosła; duże międzynar. lotnisko w Sala; węzeł drogowo-komunikacyjny; ośr. turystyki międzynar.; uniw. (od 1957), biblioteka nar., konserwatorium i orkiestra symfoniczna, wyższe uczelnie zawodowe, szkoła tkania dywanów, muzea - m.in. archeol., sztuki marokańskiej, arabskiego rzemiosła artystycznego; liczne zabytki w obrębie starego miasta: ruiny nigdy nie ukończonego meczetu z XII w. (1755 zawalony podczas trzęsienia ziemi) z ogromnym minaretem, kazba (cytadela) z XII-XVII w., zabytkowa dzielnica arabska (medyna) otoczona murami obronnymi, meczety z różnych epok (od XII w.), łaźnia (XIV w.), zespół 3 pałaców król. (XVII-XX w.); po drugiej stronie rzeki w Sala meczet grobowy (XIII w.), mury i obwarowania (XIV w.), łaźnie (XIV w.); wykopaliska z czasów rzym. (mury obronne, forum, fragmenty budynków publicznych, termy); także liczne budowle architektury nowoczesnej i sławne ogrody.