geofizyka stosowana
dział fizyki skorupy ziemskiej i wnętrza Ziemi (geofizyka), zajmujący się badaniami podpowierzchniowej budowy oraz występującego tam materiału skalnego, gł. przez określanie jego własności mechanicznych, magnet., elektr. i in., na podstawie pomiarów realizowanych na powierzchni Ziemi i w otworach wiertniczych. Rezultaty badań g.p. przeznaczone są gł. dla geologicznych poszukiwań kopalin użytecznych, a niektóre z metod g.p. znajdują zastosowanie w budownictwie, górnictwie i archeologii. Ze względu na duże zróżnicowanie własności fizycznych badanych materiałów skalnych w g.p. stosuje się - odpowiednio do tych własności - szereg metod badawczych: grawimetrycznych, sejsmologicznych, magnetycznych, elektrycznych i radiometrycznych. Metody obejmujące pomiar własności materiałów podpowierzchniowych skorupy ziemskiej za pomocą przyrządów opuszczanych w otwory wiertnicze noszą wspólną nazwę geofizycznego sondowania lub karotażu otworów wiertniczych. Metody g.p. są obecnie jednym z gł. narzędzi rozpoznania geologicznego; ich rozwój rozpoczął się w latach 1910-25.
- GEOFIZYKA STOSOWANA,
- geofizyka stosowana, geofizyka poszukiwawcza,...
- GEOFIZYKA, nauka o traktowanej...