cykl denudacyjny
cykl przemian i rozwoju rzeźby jakiegoś obszaru pod wpływem czynników rzeźbotwórczych, które prowadzą do obniżenia wyniosłości na powierzchni Ziemi; prawa rozwoju rzeźby obszarów lądowych zwanych cyklem denudacyjnym sformułował M. Davis w 1899; w kolejnych stadiach rozwoju zmienia się ukształtowanie terenu pod wpływem działania zewnętrznych czynników niszczących; za najważniejszy z nich Davis uznał działanie wód płynących; obecnie zarzucona, teoria Davisa odegrała przełomową rolę w rozwoju geomorfologii; rzeźba powierzchni Ziemi jest rezultatem równoczesnego działania na przeciwstawnych sobie czynników zewnętrznych i wewnętrznych.
DAVIS William Morris, CYKL DENUDACYJNY