JASKINIA MARTWICOWA

jaskinia pierwotna, powstająca wraz z martwicą i w jej wnętrzu; posiada przeważnie formę nieregularnych niewielkich komór lub niezbyt wielkich rozmiarów tuneli. Największa tego typu w świecie jaskinia znajduje się w Alta Verapaz (Kordyliery gwatemalskie); jeden korytarz dł. ok. 280 m, szer. i wys. do 20 m przez który przepływa rz. Cahabón. Najbardziej znanymi j.m. są Höllgrotten w Szwajcarii - ciąg niewielkich jaskiń utworzonych pod kasadami zbudowanymi z martwic wapiennych, których łączną objętość wynosi ok. 200 tys. m³, częściowo wypełnionych wodą, z oryginalną szatą naciekową (pierwszy obiekt jaskiniowy w tym kraju udostępniony do zwiedzania 1887) oraz jaskinie przy Plitwickich Jeziorach w Chorwacji. W Polsce istniała klasycznie wykształcona Jaskinia Martwicowa (z oryginalnymi formami naciekowymi z martwicy), która znajdowała się w Dolinie Racławki i została zniszczona w czasie eksploatacji kamienia przed 1936. Obecnie jedyna znana w kraju j.m. to Schronisko w Laskach (koło Bolesława pod Olkuszem).