klasyfikacja j., której podstawą jest ich produktywność biol.; określana przez badania porównawcze żyzności ich wód i dna (wskaźnikiem warunków życia jest zawartość tlenu w głębszych warstwach wody). Podstawowe typy: jeziora OLIGOTROFICZNE (duże i równomierne nasycenie wody tlenem w lecie, np. j. górskie); EUTROFICZNE (o szybko malejącej ze wzrostem głęb. zawartości tlenu, obejmuje większość j. polskich) oraz DYSTROFICZNE (j. bagienne, najbliższe przekształcenia w torfowisko). Wyróżnia się ponadto j. acydotroficzne (o wodach kwaśnych, wyst. na terenach wulkanicznych), alkalitroficzne (w górach wapiennych), argilotroficzne (z dużą ilością cząstek gliniastych), siderotroficzne (o dużej zawartości żelaza, spotykane np. w Skandynawii).
- BOWKIEWICZ Jan, (1896-1968)