Cango Cave
jaskinia krasowa w płd. części RPA, w środkowej części G. Przylądkowych; najpopularniejsza i najbardziej znana jaskinia turystyczna w Afryce, jedna z pierwszych tego typu jaskiń na świecie (zwiedzana z przewodnikami już od końca XVIII w.). Poziomo rozwinięty (dł. 5,3 km) ciąg wielkich rozległych komór (największa ma 300 m dł., 25 m szer. i do 30 m wys.) połączonych korytarzami, utworzony w wapieniach; zawiera wspaniałą i różnorodną szatę naciekową. W XIX w. zamieszkiwana była przez tysiące nietoperzy, których guano, będące znakomitym nawozem w latach 1895-1949 było eksploatowane na skalę przemysłową. Wstępne partie jaskini były znane Buszmenom, odkryto wykonane przez nich m.in. drewniane figurki i ok. 100 m od wejścia naskalne malowidła m.in. słonia i różnych małych zwierząt. Przez Europejczyków poznana została ok. 1780, 1820 została uznana za mienie rządowe, a w 1821 jako jedną z pierwszych na świecie jaskiń objęto ją ochroną.